در سال 1370 تأسیس دفتر امور زنان زیر نظر شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب شد. بر این اساس اولین حکم سرپرست دفتر امور زنان در تاریخ آذر ماه 1370 به مرحومه شهلا حبیبی اعطا شد و ایشان  به عنوان سرپرست دفتر امور زنان برگزیده شد.

این دفتر فعالیت خود را با هدف ارتقاء و بهبود وضعیت زنان و شکوفایی و تحقق استعدادها در جهت توسعه جامعه اسلامی سامان داد.

در سال 1377 امور زنان نهاد ریاست جمهوری به مرکز امور مشارکت زنان تغییر نام یافت و دکتر زهرا شجاعی به عنوان مشاور رئیس جمهور در امور زنان ریاست این مرکز انتخاب شد.

سپس با روی کار آمدن دولت نهم با رویکرد تاکید بر ضرورت تفکرات اعتقادی و نقش محوری زن درمناسبات خانواده، نام این مرکز به مرکز امور زنان و خانواده تغییر پیدا کرد و طی حکمی در تاریخ 31 شهریور 1384 دکتر پروین سلطانخواه به سمت مشاور امور زنان و خانواده  منصوب شد که بعد از شش ماه در اسفند 1384 ایشان جای خود را به دکتر زهره طبیب زاده نوری داد و تا آبان 1388 ایشان در این مسئولیت بود.

سپس برای مدتی زهرا سجادی به عنوان سرپرست مرکز امور زنان و خانواده عهده دار این مسئولیت بود.

 در دولت دهم مریم مجتهدزاده مشاور امور زنان و خانواده شد و از آبان 1388 تا سال 1392 این مسئولیت را بر عهده داشت که در سال 1392 مرکز امور زنان و خانواده به معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری ارتقاء یافت و حکم انتصاب مریم مجتهدزاده به عنوان معاون رییس جمهور در امور زنان و خانواده تغییر یافت.

دردولت یازدهم شهیندخت مولاوردی به سمت معاون امور زنان و خانواده انتخاب شد و از مهر 1392 تا مرداد 1396 در این سمت بود. در دولت دوازدهم درمرداد 1396 نیز دکتر معصومه ابتکار به سمت معاون امورزنان وخانواده رییس جمهور وقت منصوب شد.

با روی کارآمدن دولت سیزدهم؛ در شهریورماه 1400 آیت الله دکتر سید ابراهیم رئیسی طی حکمی  دکتر انسیه خزعلی را به سمت معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده منصوب کرد.